Safari

Ik loop alweer behoorlijk achter met mijn blog, sorry! Aan de andere kant is het natuurlijk een goed teken, want ik weet me hier prima te vermaken. Van 10 tot en met 13 november stond de safari gepland. Wat een geweldige ervaring! Echt iets wat een ieder eens zou moeten ervaren. Je hebt dan echt het gevoel in Afrika te zijn, of dat je je in een documentaire bevind die je normaal alleen op tv ziet. Natuur is echt prachtig en zo geweldig om de dieren zo in het wild te zien, in hun natuurlijke habitat!

Tarangire

Dag 1, de rit duurde ongeveer 3 uur. Daar aangekomen even een kleine pitstop gehouden om vervolgens het 'park' in te rijden. De eerste dag al veel dieren mogen spotten. Zo super! Ik voelde me net weer een klein kind zo enthousiast was ik. Zitten op mijn stoel was er niet meer bij, ik stond de hele tijd vanuit het dak naar buiten te turen om dieren op te sporen. Na een tijdje rond gereden te hebben begonnen we toch ook wel trek te krijgen, dus is de driver naar de daarvoor bestemde plek gegaan waar we hebben geluncht. Daar waren we omringd door aapjes. Een grappig feitje: de mannelijke hadden blauwe ballen en rode piemels, erg opvallend en je kon er niet omheen. Het schijnt zo te zijn dat dit zo is om op te vallen en aandacht te trekken van de vrouwtjes, het ziet er echter hilarisch uit! Kijk maar ergens tussen de foto's, als het goed is vind je er ergens een afbeelding van een aap die pontificaal zijn zaakje laat zien. De aapjes mochten niet gevoerd worden. In mijn blijvende enthousiasme wilde ik graag een foto maken van een van de aapjes die een kleine om haar buik had te hangen, het zag er zo aandoenlijk uit! Nou dit had ik dus beter niet kunnen doen.. Zo snel als dat aapje met de kleine was.. Toen ik in de buurt was en dus weg van mijn lunchbox, sprintte het aapje naar de tafel pakte mijn chips (soort friet, maar dan lijkend op een spons zo slap) en kippenbout (die ik ook al niet hoefde want deze was ijskoud en taai). Niemand van de groep had het in de gaten zo snel ging het en niemand kon er dus iets tegen doen. Wegsprinten dat ze deden! Nou veel plezier met de koude kippenpoot en chips;). Gelukkig was er nog een lekkere sandwich en banaan over. De wachters daar waren er alleen niet zo blij mee, want die beesten mochten geen eten van de mensen.. Don't blame me! Na de lunch de safari in Tarangire vervolgd. We hadden nog geluk en zagen een jagende leeuwin! Sluipend probeerde ze een paar zebra's te naderen. Haar jacht faalde jammer genoeg, want de zebra's liepen, zonder dat ze in de gaten hadden dat de leeuwin er was, rustig van haar weg. Daar ging haar kans. Met haar staart tussen de poten liep ze weg en toen kregen de zebra's het in de gaten en zaten haar samen met de gnoes na te staren, net alsof ze haar uitlachten. Dat was voor ons dus ook geen spectaculaire actie. Onze driver reed van de weg af richting de plek waar de leeuwin in de schaduw was gaan liggen. En zo stonden we met de auto op 2 tot 3 meter afstand!! Wat een prachtbeest. Zo geweldig! Na onze eerste safaridag in Tarangire reden we richting Lake Manyara waar de overnachting plaatsvond. Gruwelijk veel insecten op deze camping, ik werd er niet bepaald gelukkig van. 's Avonds wilde ik mijn tandenpoetsen en daar bevond zich op een drempel een gruwelijke spin, ja hoor. Ik durfde dus niet meer naar binnen want dat beest liep als een wachter heen en weer te lopen over de drempel. Uiteindelijk snel naar binnen gesprint tandenborstel nat gemaakt, tandpasta erop, nog een keer natmaken en snel naar buiten sprinten en natuurlijk liep de spin in de tussentijd het gebouw in.. Fijn! Dus uiteindelijk niet meer teruggegaan.. Laat maar hangen!

Serengeti

Dag 2, voor vandaag stond er ongeveer een 6 uur durende rit voor de boeg. Ja behoorlijk lang! Er is maar één weg naar de Serengeti en dat is eerst langs de Ngorongoro krater. Deze hebben we dus in een flits al even mogen bewonderen. Uiteindelijke kwamen we bij de maingate van Serengeti waar we onze lunch kregen. Ook al doe je niet zo veel, je krijgt wel trek van zo'n lange rit. Na het eten even snel de berg op gelopen waardoor je een mooi uitzicht had over de vlakten van de Serengeti. Geweldig mooi! Wat kan je toch genieten van zo een uitzicht. Het was echt net of ik letterlijk in een documentaire was gestapt. Na het uitzicht terug naar de auto, want we moesten nog een stuk om uiteindelijk bij de camping te komen en tussendoor nog dieren spotten natuurlijk! We hebben enorm veel gnoes en zebra's gespot, dit vanwege de migratie die in volle gang was. Gnoes en zebra's migreren samen. Gnoes hebben namelijk een perfect richtingsgevoel en weten waar ze naartoe moeten, ze volgen de regen, daarentegen hebben zebra's super goede ogen en kunnen zo waarschuwen of er gevaar dreigt! Echt een super goede samenwerking dacht ik zo! Vandaag echter niet heel erg getroffen met het weer. Na onze aankomst in Serengeti begon het uiteindelijk al snel te regenen, en hoe!? De gnoes bevonden zich op de juiste plek en waren helemaal in hun nopjes, wij alleen wat minder want het regende zo hard dat je zicht gigantisch werd beperkt. Op weg naar de camping nog een luipaard van een afstand gespot in een boom. Vervolgens onze safari (reis) vervolgd naar de camping waar we dit keer zelf onze tent op moesten zetten, ideaal met zoveel water.. Zaten we daar te soppen hoor,, het spannende voor deze nacht waren alle wilde dieren die zich rond de tent bevonden, want het was geen camping die was omheind door een hek, nee alles liep er gewoon rond, van buffels, zebra's, giraffen, hyena's en leeuwen, alles kon daar gewoon komen. Tijdens het eten werden wij, waarschijnlijk omdat we onder een lamp waren neergezet, belaagd door motten en andere vliegende dieren. Vliegen en ontwijken konden ze niet bepaald goed, waardoor er regelmatig wat in ons eten of drinken belandde en er diverse kreten de etenszaal in werden gegooid. We werden keihard uitgelachen.. Uiteindelijk de tafel maar verplaatst, want lekker eten was er niet bij op die manier. Veel heeft het uiteindelijk niet geholpen dus snel het eten op gegeten en naar bed. Midden in de nacht wordt ik wakker omdat ik wat hoor lopen naast onze tent, ik open mijn ogen en zie een gigantische schaduw. Aan de manier van lopen en het schaduw wist ik gewoon dat het een giraf was. Ik was even bang dat hij zou struikelen over onze scheerlijnen en terecht zou komen op de tent, nou veel blijft er dan niet van je over! Dus in spanning afgewacht wat er zou gebeuren. Uiteindelijk niets gebeurd dus lekker mijn slaap kunnen hervatten.

Serengeti

Ook dag 3 bestond uit de Serengeti, gezien we nog niet heel veel hadden gezien. We moesten vroeg op waardoor de kans op het zien van wild werd vergroot. We waren nog niet eens 10 minuten op weg en er werd al een pack leeuwen gespot! Allemaal vrouwtjes met enkele jongen! Zo geweldig mooi, maar wat een bizarre gedachte dat zij zich zo dicht bij onze camping bevonden. Ze waren druk aan het eten van hun waarschijnlijk pas gevangen prooi. Ik hoopte vandaag wat nijlpaarden, luipaarden (van dichterbij), hyena's en een mannetjes leeuw te spotten. Nou het was mijn geluksdag! We hebben alles mogen zien! De eerste mannetjes leeuwen die we zagen waren niet heel dichtbij en daarnaast lag een ergens tussen het hoge gras waardoor hij niet goed te zien was en er dus geen mooie foto gemaakt kon worden. Onze driver gaf aan dat we even iets in zijn richting moesten gooien, maar we hadden niets voorhanden wat gegooid kon worden en vanuit de auto was lastig in verband met het dak, deze ging maar tot een bepaalde hoogte open waardoor je worp lang niet zover zou komen. Dus als een held op sokken uit de auto gestapt en enkele stenen gepakt en die kant op gegooid. En ja hoor, hij stond op. Ik voelde me op dat moment niet meer zo veilig, want ik wist niet hoe snel hij bij de auto kon zijn, dus meteen de auto in gehobbeld en de deur achter me dicht gegooid. Nu konden we wel mooi een paar plaatjes schieten van het prachtbeest! Op de route terug naar de camping zagen we een paar auto's stilstaan bij een boom dus ook wij stopten en al snel spotten we twee jonge luipaarden in een boom, wauw!! Zo mooi zijn deze dieren echt onvoorstelbaar! Ze waren heerlijk lui aan het liggen op een tak. We hebben echt geluk dat we ze van zo dichtbij mochten spotten, zelfs onze driver heeft ze nog nooit van zo dichtbij gezien! Even verderop in een andere boom lag de moeder van deze twee kleine telgen. Na een tijd stil te hebben gestaan onze weg vervolgd terug naar de camping, want de tenten moesten nog afgebroken worden. Dus eerst hebben we dat gedaan, alles in gepakt, geluncht en toen op weg richting Ngorongoro, want het zou nog even duren voor we daar weer waren. De driver week nog even van de route af, schijnbaar had hij iets gehoord en ja hoor even later zagen we twee mannetjes leeuwen van niet eens 2 tot 3 meter afstand onder een boom liggen!! Zo bijzonder! Wat waren ze lui en vol haha, ze hadden net gegeten en dat was te zien, er was geen beweging in te krijgen. Echt geweldig ze van zo dichtbij te zien. Na een tijdje bewonderen terug naar de normale route en op weg naar Ngorongoro. Daar op de camping aangekomen de tent weer op gezet, ging mooi vlot dit keer! Daarna gegeten. Na het eten tandenpoetsen en naar bed, vermoeiend is het zeker! Ook omdat je nachten niet optimaal zijn. Terwijl ik het toiletgebouw in loop hoor ik ineens dat mijn naam wordt geroepen, één van de anderen roept me dus ik loop zijn kant op. Hij wilde de wc in maar vlak bij de deur stond gewoon een gigantische olifant! Ja hoor, dat kan hier allemaal. Hij durfde dus niet meer naar binnen, haha. Echt zo gaaf dat ik dit allemaal zo mag ervaren! Het beest leek bijna nep, net of het een machine was, maar dat echter niet het geval. Daarna maar nog een poging gedaan om mijn tanden te poetsen en daarna lekker mijn bed in gekropen.

Ngorongoro krater

Dag 4 reden we de Ngorongoro krater in. Wat een geweldige omgeving, omringd door één en al berg. Ik moet zeggen dat ik Tarangire en Serengeti mooier vond maar ook hier heb ik van kunnen genieten. Deze dag qua dieren niet veel bijzonders gespot, al moet ik zeggen, persoonlijk blijf ik het echt interessant vinden om de dieren te kunnen bewonderen. Van veraf, heel heel veraf met een verrekijker een neushoorn gezien. Persoonlijk vind ik toch dat ik deze niet mag afvinken, dus ik moet het nog maar eens over doen! Na een paar uur in de krater te zijn geweest terug naar de camping om uiteindelijk een 6 uur durende rit te gaan starten terug naar de lodge. Een geweldig avontuur, dat is wat ik erover kan zeggen! Het is gewoon zoveel mooier om dieren op deze manier te kunnen bewonderen! Daarnaast is de natuur echt prachtig, adembenemend. Ik zou het zo over doen!

Baraa week 5

Een fijne week gehad op het project. Samen met de sportdocent de stad in geweest om te achterhalen of we ergens aan kant en klare netbal- en basketbalpalen konden komen. Tot de conclusie gekomen dat dit niet zou werken. Vervolgens samen met de projectleidster en de sportdocent om tafel gezeten om te kijken naar andere opties. De sportdocent bleek iemand te kennen die palen kan maken. We hebben voorbeelden van hoe het eruit moet zien opgezocht op internet, geprint en overhandigd aan de maker zodat hij exacte versies kan namaken. Nu hopen dat het goed gebeurd en dat hij alles heeft begrepen! Anders wordt er natuurlijk niet betaald. Het was even zoeken, maar uiteindelijk met behulp van een vertaler is alles gelukt. Nu afwachten tot het klaar is! Ik zal de foto's plaatsen als het af is. Het mooie is dat er geld overblijft wat ergens anders in gestoken kan worden. Dus ik ga op zoek naar iets wat ik met de rest van het geld kan doen. Dat is het voordeel dat mensen hier zoveel kunnen maken en doen en dat ze overal weer een mannetje voor hebben. Het ziet er dan misschien niet zo rete fancy uit als bij ons in Nederland met al die leuke kleurtjes etc. maar de kinderen kunnen dan wel gewoon normaal een wedstrijdje spelen of trainen.

Steeds meer begin ik te genieten op het project. De kleine dingen doen het hem vooral. Tijdens een sportles de kinderen om je heen hebben te hangen. Ze zien lachen en glunderen. De taalbarrière is zeker aanwezig! Maar je komt een heel eind met handen en voeten. Het is trouwens niet slim als er een sportles plaatsvindt met ongeveer 50 kinderen dat je met één van de kinderen gaat rondzwaaien als een draaimolen. Voor je het weet ben je omringd door kinderen die allemaal rondgedraaid willen worden. Zij hebben natuurlijk niet in de gaten dat het voor mij nogal onmogelijk is dit bij iedereen te doen. Ze worden wild enthousiast, trekken aan je armen, zodat je bijna op de grond beland van de hoeveelheid kinderen! Oeps.. Hoe ga je dan aangeven dat het niet mogelijk is dit bij iedereen te doen?! Dus ik heb maar wat van de kids doorgestuurd naar een andere vrijwilliger en hem er dus maar mee opgezadeld, zodat ik niet de enige was die belast werd door de kinderen. Ik dacht ook even slim te zijn om met wat kids op de grond te gaan zitten tijdens een sportles, omdat ze moesten wachten. Niet heel slim! Mijn haar werd alle kanten op getrokken en kinderen begonnen spontaan te vlechten. Waar ze kunnen proberen ze je vast te pakken en laten liever niet meer los. Haha dus dat was ook niet een al te slimme zet. Na een eerste mislukte poging om op te staan, lukte het de tweede keer wel. Waar ik ook echt van geniet zijn de remedial classes. Dit vindt elke ochtend om 9 uur plaats. De ene week is er wiskunde/rekenen (echt heel basic, het leren tellen etc) en de week erna moeten ze lezen in het swahili (taal). Ja ik kan nu zeker tot 50 tellen in het swahili, zelfs verder. In de remedial class zitten kinderen die moeite hebben met taal/rekenen. Je zit dan één op één en geeft ze extra aandacht en tijd om dingen door te nemen.

Donderdagochtend werd ik wakker door mijn wekker, haal mijn telefoon van vliegtuigstand en ontvang een appje van een projectgenoot waarin staat aangegeven dat ik die dag niet naar het project hoef te komen, omdat deze is gesloten. Mijn eerste reactie was hoe dan? Erg jammer. Wat blijkt? De nieuwe president die vorige week is verkozen heeft doodleuk bedacht deze dag als public holiday in te voeren om te vieren dat hij de nieuwe president is. Hoe dan? Hoe is het mogelijk dat iemand zoiets even op zo'n korte termijn verzint wat tot gevolg heeft dat scholen niet open zijn, omdat iedereen maar moet vieren dat hij de president is. Ik stond echt even perplex. Weer zo'n bizarre gebeurtenis wat mogelijk is in Afrika. Dat zie ik in Nederland nou echt nooit gebeuren! Vrijdag gelukkig weer naar het project waar ik ongeveer 28 kinderen uit de kindergarden heb gehaald, om hun handen te besmeren met verf om dit vervolgens op een kaartje af te drukken. Volgende week zaterdag en zondag vindt er een charity fair plaats om geld in te zamelen. Hier zullen o.a. deze kaarten worden verkocht. Als je het namelijk omdraait kun je van de handjes olifantjes maken. Erg schattig! Heerlijk om kinderen te kunnen besmeren, ze hadden echt iets van wat gebeurd hier nou, echt gelachen om de gezichtjes. Na de tijd een lekker snoepje mee gegeven als bedankje.

Snakepark & Horseriding

Zaterdag met twee andere meiden van de lodge naar Snakepark geweest en een kamelentocht gedaan. Wat freaky om een slang vast te houden! Had ze gevoelsmatig totaal anders voorgesteld. Wat zachter en flexibeler, maar ze zijn veel stijver door alle spieren of wat het ook maar mag zijn. Zodra ze bewegen voel je gewoon de hele aanspanning in je handen of om je nek. Gelukkig waren de slangen die we hebben vastgehouden niet gevaarlijk, maar zodra zo'n beest met zijn kop jouw kant op komt ben je toch bang dat zijn tanden in je worden gezet. Het blijft een onvoorspelbaar dier, zo'n beest kan altijd bijten en ondanks dat het niet giftig is, zal het vast ook niet lekker aanvoelen. Na snakepark nog een kamelentocht gedaan richting een Maasai dorpje waar we een vragenvuur hebben losgegooid op een Maasaiman. Geweldig hoe anders zij in het leven staan. De tour op een kameel was ook een hele ervaring, ik stond even versteld van hoe hoog zo'n beest eigenlijk is en traag. Niet bepaald vooruit te branden. Waarschijnlijk omdat ze kort worden gehouden door de guides. Na de tijd met alle Nederlanders lekker geluncht bij Africafe om daarna inkopen te doen voor het avondeten. Heerlijk gekookt en gegeten. Even wat anders dan het standaard menu!

Had ik trouwens al eens gezegd dat het niet zo normaal is dat er warm water of elektriciteit is?! Elektriciteit valt hier regelmatig weg en ook warm water is soms ver te zoeken. Je moet het regelmatig doen met een koude of lauwe douche, wat niet altijd aangenaam is! Soms heb je gewoon echt even behoefte aan een lekker warme douche en dat zit er dan niet in. Als je dan eens een lekker warme douche hebt geniet je er optimaal van!'

Zondag met 3 meiden wezen paardrijden in een omheind gebied. Heerlijk! Echt lang geleden, maar wat heb ik genoten. Mijn paard, genaamd 'Silent Hunter' was super. De rit heeft ongeveer twee uur geduurd en onderweg zijn we zebra's, gnoes en impala's tegen gekomen. Deze kon je ook echt dichtbij benaderen! Echt geweldig! Zo bijzonder om dit allemaal te mogen meemaken. Wat een mooi land is Afrika, echt ongelooflijk. Richting het einde van de rit toch de guide maar even gevraagd of we nog even mochten versnellen, dus samen met hem en één van de andere meiden nog een klein rondje gedaan in draf en galop. Het was even geleden, maar ondanks dat niet verleerd. Silent hunter begon nogal zin te krijgen in het versnellen, hij benutte elke gelegenheid die hij had om snelheid te maken! Enorm gelachen, weer een geslaagd weekend. Je merkt echt dat je de weekenden en leuke dingen nodig hebt om jezelf weer op te laden. Natuurlijk is het project echt leuk en kan ik ook zeker daar energie krijgen van de kinderen, maar sommige dingen die je ziet of ervaart op het project of in de stad vreten energie. De weekenden zorgen ervoor dat je even uit het geheel komt en lekker kunt genieten.

On the half of my journey

Alweer halverwege mijn reis en ik loop nogal ver achter met mijn blog. Na Moshi had ik die week nog 4 dagen over om naar het project te gaan. Ik begin nu toch meer mijn draai te vinden binnen het project. Het heeft even geduurd. Je wilt zoveel meer doen, maar dat is niet geheel mogelijk omdat je werkzaamheden simpelweg niet moet overnemen. Bepaalde dingen blijven enorm tegenstrijdig voelen. Je weet dat er kleine veranderingen nodig zijn om bepaalde dingen zo anders te laten verlopen. Voor je gevoel doe je niet altijd wat je zou kunnen doen. Nu merk ik dat ik toch meer mijn draai begin te vinden in het geheel. Met alle kleine beetjes moet je hier gewoon tevreden zijn, maar dat is vaak makkelijker gezegd dan gedaan. Kinderen beginnen je goed te herkennen, met sommigen begin je echt een band op te bouwen. Het is zo genieten om de kinderen te zien spelen en te lachen. De manier waarop kinderen hier met je omgaan is zo anders. De kinderen zijn echt de energiebommen die je nodig hebt af en toe. Gevoelsmatig zou je meer uit je vrijwilligerswerk kunnen halen als je langer werkzaam bent binnen het project, dan is 2 maanden toch echt te kort.

In het weekend van 24 oktober zijn we met alle vrijwilligers van de lodge voor 4 dagen naar Marangu gegaan. Dit ligt aan de voet van de Kilimanjaro. Dit in verband met de verkiezingen die op dat moment plaatsvonden in Arusha. Door mogelijke onrust die zou kunnen ontstaan mochten we sowieso de lodge niet verlaten, dus hebben ze ons daar vandaan gehaald zodat we niet 4 dagen opgesloten zouden zitten. Het waren lange maar leuke dagen. We zijn bij lake chala geweest, we hebben een waterval bezocht bij de kili, ja dit was de derde! en we zijn in een grot geweest die door de Maasai is gebruikt om zich te verbergen. Om onze tijd 's avonds te doden verzonnen we het geniale idee ons kindertijd naar boven te halen door verstoppertje te spelen. Enorm gelachen met z'n allen! Echt hilarisch. Iedereen had een drankje op wat het alleen maar leuker maakte. Ik voelde me net een inbreker, want ik had me helemaal in het donker gekleed zodat ik nog minder goed zou opvallen. En het was al zo moeilijk te zien omdat het zo donker was en er geen normale lichten waren! Het spel heeft echt voor komische taferelen en vele valpartijen gezorgd.

Na terugkomst van onze kampeertrip op dinsdag, was het voor woensdag en donderdag nog niet toegestaan om naar het project te gaan. Erg frustrerend en ik was ook lichtelijk geïrriteerd. Hierdoor mis je toch weer 4 dagen! Begrijpelijk wel, veiligheid gaat natuurlijk voorop en het was onduidelijk wanneer de resultaten zouden komen en hoe hierop gereageerd zou worden. Uiteindelijk is donderdag de president verkozen en de tegenpartij heeft aangegeven dat mensen kalm en rustig moesten blijven en geen herrie moesten schoppen. Hierdoor kon ik gelukkig vrijdag naar mijn project. Hier nog even lekker wat kunnen doen en geregeld zodat ik de week erna met de sportdocent er op uit zou gaan om te achterhalen, waar, bij wie of hoe we de basketbalpalen en netbalpalen kunnen regelen.

Wo(man)

Dan zie je op één dag ineens twee vrouwen met een baard voorbij lopen. Ik dacht op dat moment echt, hoe dan?! En waarom trek je die haren/baard er in hemelsnaam niet uit, scheer het weg, harsen op wat voor mogelijke manier dan ook. Maar nee, de vrouwen hier die baardgroei hebben blijven er vol trots mee rondlopen om te laten zien dat ze een hoge testosteron gehalte hebben. Freaking weird! Het ziet er gewoon echt niet uit. Stel je een super vrouwelijk gekleed persoon voor, make up gedaan, haar netjes en het draait zich om en naast alle vrouwelijke rondingen ontpopt zich daar dan een baard in het gezicht. Ik ben toch blij dat Europeanen iets meer gesteld zijn op hun ijdelheid. Dit gaat mij toch echt even 10 stappen te ver.

Hygiëne is hier trouwens ook ver te zoeken. Wordt je in een daladala gepropt, wordt je bijna vergast door de zweetlucht die er hangt. Krijg je ook nog eens een paar natte oksels tegen je aangedrukt, asanté! Lekker.. So if you love the natural smell of a human, you have to be here. Het is gewoon echt niet fijn wat voor lucht er op je af komt in de vroege morgen (trouwens niet alleen in de vroege morgen). Het is maar goed dat het geven van een knuffel hier niet normaal is. Dan heb je ook nog van die mannen rondlopen die deze geweldige zweetlucht weten aan te dikken met een overheerlijke dronkemanslucht. What a combination. Denk je in dat je in een stadsbus wordt gepropt vol met zwervers die geruime tijd geen douche hebben gehad en te diep in het glaasje hebben gekeken. Ik denk dat dat namelijk aardig in de buurt komt. Om de geur niet continu in te hoeven ademen probeer ik maar zoveel mogelijk bij een raam te zitten welke ik wagenwijd openzet in de hoop dat je geen scheve gezichten jou kant op krijgt i.v.m. de kou.

Moshi

Zondag en maandag was ik samen met 4 andere meiden en 2 begeleiders in Moshi. Hier heb ik twee ontzettend leuke dagen gehad. Weer lekker over hobbelige wegen gereden, maar dat laten we de pret niet bederven. Zondag zijn we naar de hotsprings gegaan, super mooie omgeving. Het is in Moshi trouwens ook een stuk heter dan in Arusha, gezien het daar lager ligt. Het was even zoeken waar het water in te gaan, maar uiteindelijk er gewoon maar in geplonsd. Daar lig je dan. Heerlijk even gezwommen, alhoewel er nogal een stroming in het water zat, waardoor je niet ontspannen op één plek kon blijven. Voor je het wist dreef je weg richting, naja het onbekende, geen idee waar het toe leidde. In het water maar even op een boomstronk gezeten, waardoor je even lekker van het water kon genieten maar geen energie hoefde te leveren. Plotseling zoog daar ineens iets aan mijn been, je schrikt en denkt echt van wat is dit. Heel raar! Even later voelde ik het nog eens, waarop ik aangaf aan de anderen dat het voelt als het gezuig die je ervaart bij zo'n fish spa waar je je handen en/of voeten in plaatst. Een moment later ziet dus inderdaad één van de andere meiden zo'n visje en het was dus zo'n beest wat aan mijn been aan het zuigen was! Echt een raar gevoel, want je verwacht het niet en je bent er totaal niet op voorbereid dat zoiets daar gebeurt. Zodra je ook maar even stilstond in het water begon er weer een visje aan je te knabbelen, dus ik probeerde maar zoveel mogelijk spastisch in het rond te bewegen, zodat ze niet op me af kwamen. Weet jij veel waar die beesten naartoe gaan. Zodra je naar zo'n spa gaat zijn het alleen je handen of voeten die zich in het water begeven, maar wij lagen volledig in het water.. Uiteindelijk hadden we het er wel gezien en zijn we richting het hotel gegaan. Even een normaal matras! Heerlijk. Alleen de kussens waren nogal plat, ja ik ben en blijf een Nederlander die altijd weer een puntje van kritiek weet te vinden. Na onze spullen gedumpt te hebben even heerlijk gegeten, gevolgd door een lekker dessert. Daarna lekker plat, want maandag stond de koffieplantage en de waterval op de planning.

Vroeg in de ochtend word je wakker, heerlijk geslapen. Het is in Moshi een stuk rustiger dan in Arusha, minder geluid op de achtergrond, echt genieten. Vanuit onze kamer uitkijk op de Kilimanjaro wat natuurlijk niet verkeerd is! Na even na te genieten in bed klaar maken om te gaan ontbijten in het hotel. Enorm enthousiast en hongerig loop je naar beneden in de hoop te kunnen genieten van een heerlijk ontbijt. Loop je het restaurant binnen en het eerste wat je denkt is: is dit het? Er liggen een paar kleine stukjes fruit, droog brood zonder beleg, een eitje en wat drinken. Tsja, dan valt het toch vies tegen als je eerst een frans ontbijt in je hoofd haalt. Had je kunnen verwachten natuurlijk, gezien we ons niet in Frankrijk bevinden. Het brood gelukkig kunnen toasten in een broodrooster en wat jam kunnen bemachtigen. Als extraatje french toast besteld in de hoop even wat extra energiewaarden naar binnen te werken. Krijg je een slap en doorweekt broodje in ei voorgeschoteld, ehm..? Maybe you have to change your definition of french toast?! Dat was dus één hap en laten staan, want het was net een soppige spons die je in je mond stopte. Na het ontbijt op weg naar de koffieplantage en de waterval. We werden begeleid door een enthousiaste en energieke gids genaamd Frankie die ons van alles wist te vertellen. Beter konden we het niet treffen! We hebben de hele verwerking van koffie gezien. Echt geniet van je koffie, want wat een werk gaat er aan vooraf, echt ongelofelijk. Geniet dus extra van de eerst volgende kopje koffie die je gaat nuttigen a.u.b. Na het zien van de plant waar koffie uit ontstaat, toch de link niet direct kunnen leggen hoe daar nou koffie van werd geproduceerd. Het is gewoon een simpel rood besje. Hij leidde ons door de koffieplanten en zong van alles waarop wij moesten antwoorden kumanje. Echt gelachen! Na wat bessen te hebben geplukt op naar het apparaat die ervoor zorgt dat het besje wordt ontdaan van zijn vel, waardoor er bonen tevoorschijn komen. Deze bonen belanden in een bak water, waardoor op eenvoudige wijze de zieke bonen van de gezonde worden gescheiden. De zieke bonen drijven namelijk en worden direct uit het water gehaald. De gezonde blijven op de bodem liggen. Deze bonen laten ze zo'n 3 dagen in het water liggen om ze vervolgens te laten drogen. Als het even niet meezit met het weer kan het drogen wel 6 weken duren, terwijl het soms al binnen 3 weken gedroogd is. Als de bonen nat zijn voelen ze trouwens vies en glibberig aan, net of je visjes in je handen hebt. Zelfs als de bonen gedroogd zijn zou je niet zeggen dat dit koffiebonen zijn, met name omdat het niet zo ruikt en ze nog niet de kleur van koffiebonen hebben. De bonen worden gemalen, waardoor velletjes weer uit het geheel gehaald kunnen worden. Vervolgens worden deze bonen in een pan gegooid op het vuur en het duurt dan ongeveer 15 minuten voordat het klaar is. Naarmate de tijd voorbij strijkt gaat het meer naar koffie ruiken en begint het ook meer op een koffieboon te lijken. Ze worden zwart/donkerbruin van kleur. Vervolgens worden ze dan ingepakt of gemalen, maar net hoe de consument dit wil ontvangen. Wij kregen enkele koffiebonen met suiker in onze handen gedrukt en moesten dit gelijktijdig achterover slaan, nou ben ik totaal geen koffiedrinker, maar ja, er onderuit komen ging me niet lukken. Wat smerig, echt niet mijn ding. Super sterk van smaak, gelukkig dat er wat suiker tussen zat en dat ik drinken bij de hand had. Daarna nog een slokje koffie geprobeerd, maar ik kan dus niet bepalen of het lekker is of niet. Het was in ieder geval organisch, want planten worden niet bespoten met pesticiden. Ik ben echt wel versteld gaan staan van het hele proces, zo lang duurt dat! Echt er gaat zoveel tijd en werk in zitten, bizar. Gezinnen gaan vaak samen koffiebonen plukken, deze dagen gaan kinderen dan niet naar school. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat bevinden ze zich op de plantage om de bessen te plukken. Deze mensen gaan doordacht te werk. Naast de koffiebonen verbouwen ze ook bananen en een soort aardappel. Dat alles op hetzelfde stuk land. Deze bomen/planten helpen elkaar te overleven. De koffieplant zorgt voor schaduw voor de elephantplant (aardappel) en de bananenboom zorgt voor schaduw voor de koffieplant. Dom zijn ze dus zeker niet. Na de koffieplantage door met een 45 minuten durende wandeling om te eindigen bij een waterval. Wat een super mooie weg. We hebben echt van alles voorbij zien komen! We kregen nog uitleg over bepaalde planten/bomen die medisch worden gebruikt door de lokale bevolking. Zo was er een boom waarvan iets uit het stam helpt tegen malaria, er was een plant/boom met bladeren die roken naar limoen en deze word gebruikt voor het maken van thee, we kwamen passiefruitbomen tegen en daarnaast nog een struik met bladeren die kunnen worden gegeten bij darmklachten. Nadat we dat hoorden wilde ik en Tessa, één van de andere meiden, dat direct uit proberen in de hoop dat wij van onze klachten zouden genezen. Nou dat hebben we geweten! Na 3 tot 4 keer kauwen kwam het er kokhalzend weer uit. Getsie wat een sterke smerige smaak! Het was de bedoeling om te blijven kauwen op het blaadje totdat al het vocht eruit was en je droog spul overhield welke je uit moest spugen, nou zover kwamen wij niet. Één keer en niet weer. Daarna onze weg vervolgd naar de waterval. De gids was enorm alert, tijdens onze weg naar de waterval spotte hij een kleine kameleon welke wij nog even op de arm hebben gehad. Wat een super mooie beestjes! Ook de terugweg spotte hij er nog één welke wat groter was dan de eerste. Deze werd uiteindelijk erg boos en werd daardoor donkerbruin en sprong als het ware van iemands arm af. De waterval was prachtig, net als de omgeving. Heel groen. Echt bijzonder dat we zulke plekken hebben op deze wereld, erg rustgevend. Je zou er eigenlijk een hutje willen plaatsen waar je naartoe kunt gaan als je toe bent aan rust. Na daar lekker te hebben gezeten op weg terug naar huis. Weer een hele ervaring rijker!

Arusha waterfalls

Zaterdag stonden de Arusha waterfalls op de planning. Wauw wat een mooie omgeving was dit. Ik waande me voor mijn gevoel bijna in de film tarzan! De bomen, het groen, een kibbelend beekje/riviertje dat ontstaat uit een waterval (verwacht trouwens niet dat dit een hele grote is, maar wat een mooi plaatje leverde het geheel op)! De weg er naartoe was quite een experience. Behoorlijk stijl. Vooraf voegden zich wat kinderen bij de groep die dit deden om je te helpen tijdens de route. Zelf vond ik het niet prettig, want ze proberen continu je hand vast te houden om te helpen (uiteindelijk natuurlijk met de gedachte geld te krijgen aan het einde van de rit). Ik deed het liever zelf, zodat ik bewust elke stap kon zetten, want de weg naar beneden was nogal belastend voor je knieën. Ik houd liever zelf de controle. Uiteindelijk aangekomen bij de eerste kleine waterval zagen we nog een aapje zitten in een boom! Nou dat maakte het tarzan gevoel natuurlijk compleet, want aan sommige bomen hingen soort van lianen. Alleen leken ze mij niet stevig genoeg om aan te gaan hangen, uit proberen deed ik in ieder geval maar niet. Na het eerste gedeelte liepen we verder naar de grootste waterval. Ook hier was ik nogal verwonderd door de omgeving. Wat een ander gedeelte van Afrika krijg je dan te zien! Wat ik wel miste waren dieren, insecten etc. Die waren eigenlijk nergens te bekennen. Weinig vogels en insecten heb ik helemaal niet gezien. We hebben hier nog wat foto's gemaakt, even wat gegeten en gezeten. Ik ben even lekker gaan liggen, wat bijna als een soort massage aanvoelde, gezien er allemaal keien lagen, maar ik had er zo in slaap kunnen vallen met het zonnetje heerlijk schijnend op mijn gezicht. Genieten is echt wat ik hier heb gedaan, heerlijk levend in het moment en genieten van alles wat je ziet, hoort en ruikt. Uiteindelijk maar weer naar huis , want er stond een bbq op de planning vanwege de verjaardag van Donald. De weg terug was nogal een klim. Je vraagt je dan ook af hoe je er ooit naar beneden bent gelopen. De weg naar boven is in ieder geval niet al te gemakkelijk. Gelukkig heb ik er geen spierpijn aan overgehouden! Voor zondag en maandag staat Moshi op de planning, hier gaan we naar de hotsprings (lekker warm badderen), waterfalls (een grotere, ik geloof dat ik heb opgevangen dat het de grootste is van oost-Afrika) en we gaan een koffieplantage bezoeken. Oké ik ben geen koffiedrinker, maar het is leuk om eens te zien hoe het er aan toe gaat.

Rollercoaster

Maandag begon als een emotionele rollercoaster. Emotioneel zat ik echt even in een dip. Ik voelde me voor het eerst ook echt ongemakkelijk buiten op straat en onder de mensen, iets wat ik hier eerder nog niet had ervaren. Je bent je veel bewuster van je omgeving in zo'n situatie waardoor je het getrek aan je even niet kunt handelen. Je maakt hier in een korte tijd zoveel mee, je ziet zoveel, dat het erg moeilijk is om dat allemaal zo snel te kunnen verwerken. Na terugkomst van mijn project mezelf even een beetje teruggetrokken en de volgende dag voelde ik me weer helemaal goed, ik stond weer helemaal op 'groen'. Dinsdag werd er op het project een nieuw klaslokaal geopend, hiervan heb ik twee filmpjes geplaatst. Erg leuk om dit te mogen meemaken! Zo vrolijk en enthousiast. Het lokaal is gebouwd voor de special unit klassen. Hier zitten kinderen in die extra aandacht nodig hebben, special needs. Dit kunnen kinderen zijn met bepaalde geestelijke beperkingen, maar hier zitten ook kinderen waar je het niet van zou verwachten en die in Nederland ook niet in zo'n klas geplaatst zouden worden. De verschillen blijven me nog steeds verbazen. Aan het einde van de dag vindt er Engels plaats waar ik bij aanwezig ben. Klas Memqua is één van de slechts georganiseerde klassen waar bijna allemaal hyperactieve kinderen in te lijken zijn gepropt. Ik kwam heel leuk ook nog eens alleen voor de groep te staan, want de lerares heeft waarschijnlijk bedacht geen zin te hebben vandaag. Daar sta je dan. Hoe ga je hier mee om?! Het was eigenlijk de bedoeling om vandaag te beginnen de groep kleiner te maken, zodat ik ze meer kan aanleren, maar dat was onmogelijk, omdat de overige kinderen dan zonder lerares in een klas zaten. Je probeert er maar het beste van te maken, maar het gevoel dat je ze iets bijgeleerd hebt was ver te zoeken! Je spreekt hun taal ook niet en hun Engels is echt slecht, dus op een gemakkelijke manier om stilte vragen gaat niet. Ik hoop dat volgende week de lerares er is, zodat ik kan starten met kleine groepen om basis Engels te kunnen aanleren en om te bepalen wat het niveau nou daadwerkelijk is.

Dinsdagavond begon ik me nogal beroerd te voelen, ook mijn maag liet me nogal in de steek. Dit heeft zich jammer genoeg doorgezet. Woensdag de hele dag ziek op bed gelegen. Gelukkig was mijn project woensdag gesloten. The toilet was that day my biggest friend. Ben blij dat wij hier in de lodge normale toiletten hebben en geen gaten in de grond. Dat is niet bepaald prettig wanneer je je zo voelt. Waarschijnlijk heerst het, want ik was niet de enige. Mogelijk iets verkeerds gegeten, maar achterhalen doe je dat niet. Gigantisch afgezwakt en ook zeker wat van me gewicht kwijt. Gaat erg snel, eten ging namelijk niet. Jammer genoeg mijn hele planning van woensdag niet kunnen afwerken, o.a. de stoffenmarkt stond ging dus jammer genoeg niet door. Dan maar een ander dagje inplannen! Ook donderdag was het nog niet beter, dus jammer genoeg wel het project af moeten zeggen. Nog even extra medicatie opgehaald bij de pharmacie en dan maar afwachten hoe snel het werkt. Een beetje fruit naar binnen kunnen werken en daar was ik allang blij mee!

Vrijdag wilde ik toch echt weer naar het project. Ik voelde me nog niet helemaal goed, maar ben toch gegaan met de gedachte altijd nog naar huis te kunnen gaan als het niet goed ging. Het was een prima dagje op het project, waar ik veel energie kreeg van de kinderen. Heerlijk. Je kunt echt uren naar ze kijken! Als je op een bepaald moment even niets te doen heb, stap je gewoon een klaslokaal binnen en kijkt of je iets kunt doen of gaat gewoon zitten. Bij binnenkomst staan ze allemaal op en beginnen met: Goodmorning teacher, how are you? In koor, echt zo aandoenlijk, maar voor mij hoeft dat nou ook weer niet, doe maar gewoon normaal. Je antwoord dan natuurlijk terug, met I'm fine thank you and how are you? Waarop ze antwoorden I'm fine, thank you. Het is er gewoon letterlijk in gedreund, want het gebeurt elke keer zodra je een klaslokaal in stapt. Uiteindelijk geef je aan dat ze mogen gaan zitten. Vaak ga ik ergens achterin zitten, zodat je een beetje overzicht hebt en natuurlijk niet het zicht van een van de kido's beperkt. Contact maak je hier erg makkelijk met de kinderen. Zodra je er zit komen ze bijna al vechtend met hun schriftjes naar je toe, zodat je er iets in kunt zetten waar ze mee aan de slag kunnen gaan of je verbetert iets. Vandaag zat ik bij de kindergarden echt gewoon te schattig die kleintjes. Je wilt ze zo mee naar huis nemen! Ben rond half 1 weg gegaan, omdat ik me helemaal leeg voelde, geen energie meer. Daarna nog even naar de stad om voor het eerst weer een beetje normaal voedsel tot me te kunnen nemen bij Africafe. Echt genoten! Het lag als een baksteen op mijn maag, maar wat lekker!