Zondag en maandag was ik samen met 4 andere meiden en 2 begeleiders in Moshi. Hier heb ik twee ontzettend leuke dagen gehad. Weer lekker over hobbelige wegen gereden, maar dat laten we de pret niet bederven. Zondag zijn we naar de hotsprings gegaan, super mooie omgeving. Het is in Moshi trouwens ook een stuk heter dan in Arusha, gezien het daar lager ligt. Het was even zoeken waar het water in te gaan, maar uiteindelijk er gewoon maar in geplonsd. Daar lig je dan. Heerlijk even gezwommen, alhoewel er nogal een stroming in het water zat, waardoor je niet ontspannen op één plek kon blijven. Voor je het wist dreef je weg richting, naja het onbekende, geen idee waar het toe leidde. In het water maar even op een boomstronk gezeten, waardoor je even lekker van het water kon genieten maar geen energie hoefde te leveren. Plotseling zoog daar ineens iets aan mijn been, je schrikt en denkt echt van wat is dit. Heel raar! Even later voelde ik het nog eens, waarop ik aangaf aan de anderen dat het voelt als het gezuig die je ervaart bij zo'n fish spa waar je je handen en/of voeten in plaatst. Een moment later ziet dus inderdaad één van de andere meiden zo'n visje en het was dus zo'n beest wat aan mijn been aan het zuigen was! Echt een raar gevoel, want je verwacht het niet en je bent er totaal niet op voorbereid dat zoiets daar gebeurt. Zodra je ook maar even stilstond in het water begon er weer een visje aan je te knabbelen, dus ik probeerde maar zoveel mogelijk spastisch in het rond te bewegen, zodat ze niet op me af kwamen. Weet jij veel waar die beesten naartoe gaan. Zodra je naar zo'n spa gaat zijn het alleen je handen of voeten die zich in het water begeven, maar wij lagen volledig in het water.. Uiteindelijk hadden we het er wel gezien en zijn we richting het hotel gegaan. Even een normaal matras! Heerlijk. Alleen de kussens waren nogal plat, ja ik ben en blijf een Nederlander die altijd weer een puntje van kritiek weet te vinden. Na onze spullen gedumpt te hebben even heerlijk gegeten, gevolgd door een lekker dessert. Daarna lekker plat, want maandag stond de koffieplantage en de waterval op de planning.

Vroeg in de ochtend word je wakker, heerlijk geslapen. Het is in Moshi een stuk rustiger dan in Arusha, minder geluid op de achtergrond, echt genieten. Vanuit onze kamer uitkijk op de Kilimanjaro wat natuurlijk niet verkeerd is! Na even na te genieten in bed klaar maken om te gaan ontbijten in het hotel. Enorm enthousiast en hongerig loop je naar beneden in de hoop te kunnen genieten van een heerlijk ontbijt. Loop je het restaurant binnen en het eerste wat je denkt is: is dit het? Er liggen een paar kleine stukjes fruit, droog brood zonder beleg, een eitje en wat drinken. Tsja, dan valt het toch vies tegen als je eerst een frans ontbijt in je hoofd haalt. Had je kunnen verwachten natuurlijk, gezien we ons niet in Frankrijk bevinden. Het brood gelukkig kunnen toasten in een broodrooster en wat jam kunnen bemachtigen. Als extraatje french toast besteld in de hoop even wat extra energiewaarden naar binnen te werken. Krijg je een slap en doorweekt broodje in ei voorgeschoteld, ehm..? Maybe you have to change your definition of french toast?! Dat was dus één hap en laten staan, want het was net een soppige spons die je in je mond stopte. Na het ontbijt op weg naar de koffieplantage en de waterval. We werden begeleid door een enthousiaste en energieke gids genaamd Frankie die ons van alles wist te vertellen. Beter konden we het niet treffen! We hebben de hele verwerking van koffie gezien. Echt geniet van je koffie, want wat een werk gaat er aan vooraf, echt ongelofelijk. Geniet dus extra van de eerst volgende kopje koffie die je gaat nuttigen a.u.b. Na het zien van de plant waar koffie uit ontstaat, toch de link niet direct kunnen leggen hoe daar nou koffie van werd geproduceerd. Het is gewoon een simpel rood besje. Hij leidde ons door de koffieplanten en zong van alles waarop wij moesten antwoorden kumanje. Echt gelachen! Na wat bessen te hebben geplukt op naar het apparaat die ervoor zorgt dat het besje wordt ontdaan van zijn vel, waardoor er bonen tevoorschijn komen. Deze bonen belanden in een bak water, waardoor op eenvoudige wijze de zieke bonen van de gezonde worden gescheiden. De zieke bonen drijven namelijk en worden direct uit het water gehaald. De gezonde blijven op de bodem liggen. Deze bonen laten ze zo'n 3 dagen in het water liggen om ze vervolgens te laten drogen. Als het even niet meezit met het weer kan het drogen wel 6 weken duren, terwijl het soms al binnen 3 weken gedroogd is. Als de bonen nat zijn voelen ze trouwens vies en glibberig aan, net of je visjes in je handen hebt. Zelfs als de bonen gedroogd zijn zou je niet zeggen dat dit koffiebonen zijn, met name omdat het niet zo ruikt en ze nog niet de kleur van koffiebonen hebben. De bonen worden gemalen, waardoor velletjes weer uit het geheel gehaald kunnen worden. Vervolgens worden deze bonen in een pan gegooid op het vuur en het duurt dan ongeveer 15 minuten voordat het klaar is. Naarmate de tijd voorbij strijkt gaat het meer naar koffie ruiken en begint het ook meer op een koffieboon te lijken. Ze worden zwart/donkerbruin van kleur. Vervolgens worden ze dan ingepakt of gemalen, maar net hoe de consument dit wil ontvangen. Wij kregen enkele koffiebonen met suiker in onze handen gedrukt en moesten dit gelijktijdig achterover slaan, nou ben ik totaal geen koffiedrinker, maar ja, er onderuit komen ging me niet lukken. Wat smerig, echt niet mijn ding. Super sterk van smaak, gelukkig dat er wat suiker tussen zat en dat ik drinken bij de hand had. Daarna nog een slokje koffie geprobeerd, maar ik kan dus niet bepalen of het lekker is of niet. Het was in ieder geval organisch, want planten worden niet bespoten met pesticiden. Ik ben echt wel versteld gaan staan van het hele proces, zo lang duurt dat! Echt er gaat zoveel tijd en werk in zitten, bizar. Gezinnen gaan vaak samen koffiebonen plukken, deze dagen gaan kinderen dan niet naar school. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat bevinden ze zich op de plantage om de bessen te plukken. Deze mensen gaan doordacht te werk. Naast de koffiebonen verbouwen ze ook bananen en een soort aardappel. Dat alles op hetzelfde stuk land. Deze bomen/planten helpen elkaar te overleven. De koffieplant zorgt voor schaduw voor de elephantplant (aardappel) en de bananenboom zorgt voor schaduw voor de koffieplant. Dom zijn ze dus zeker niet. Na de koffieplantage door met een 45 minuten durende wandeling om te eindigen bij een waterval. Wat een super mooie weg. We hebben echt van alles voorbij zien komen! We kregen nog uitleg over bepaalde planten/bomen die medisch worden gebruikt door de lokale bevolking. Zo was er een boom waarvan iets uit het stam helpt tegen malaria, er was een plant/boom met bladeren die roken naar limoen en deze word gebruikt voor het maken van thee, we kwamen passiefruitbomen tegen en daarnaast nog een struik met bladeren die kunnen worden gegeten bij darmklachten. Nadat we dat hoorden wilde ik en Tessa, één van de andere meiden, dat direct uit proberen in de hoop dat wij van onze klachten zouden genezen. Nou dat hebben we geweten! Na 3 tot 4 keer kauwen kwam het er kokhalzend weer uit. Getsie wat een sterke smerige smaak! Het was de bedoeling om te blijven kauwen op het blaadje totdat al het vocht eruit was en je droog spul overhield welke je uit moest spugen, nou zover kwamen wij niet. Één keer en niet weer. Daarna onze weg vervolgd naar de waterval. De gids was enorm alert, tijdens onze weg naar de waterval spotte hij een kleine kameleon welke wij nog even op de arm hebben gehad. Wat een super mooie beestjes! Ook de terugweg spotte hij er nog één welke wat groter was dan de eerste. Deze werd uiteindelijk erg boos en werd daardoor donkerbruin en sprong als het ware van iemands arm af. De waterval was prachtig, net als de omgeving. Heel groen. Echt bijzonder dat we zulke plekken hebben op deze wereld, erg rustgevend. Je zou er eigenlijk een hutje willen plaatsen waar je naartoe kunt gaan als je toe bent aan rust. Na daar lekker te hebben gezeten op weg terug naar huis. Weer een hele ervaring rijker!