Een fijne week gehad op het project. Samen met de sportdocent de stad in geweest om te achterhalen of we ergens aan kant en klare netbal- en basketbalpalen konden komen. Tot de conclusie gekomen dat dit niet zou werken. Vervolgens samen met de projectleidster en de sportdocent om tafel gezeten om te kijken naar andere opties. De sportdocent bleek iemand te kennen die palen kan maken. We hebben voorbeelden van hoe het eruit moet zien opgezocht op internet, geprint en overhandigd aan de maker zodat hij exacte versies kan namaken. Nu hopen dat het goed gebeurd en dat hij alles heeft begrepen! Anders wordt er natuurlijk niet betaald. Het was even zoeken, maar uiteindelijk met behulp van een vertaler is alles gelukt. Nu afwachten tot het klaar is! Ik zal de foto's plaatsen als het af is. Het mooie is dat er geld overblijft wat ergens anders in gestoken kan worden. Dus ik ga op zoek naar iets wat ik met de rest van het geld kan doen. Dat is het voordeel dat mensen hier zoveel kunnen maken en doen en dat ze overal weer een mannetje voor hebben. Het ziet er dan misschien niet zo rete fancy uit als bij ons in Nederland met al die leuke kleurtjes etc. maar de kinderen kunnen dan wel gewoon normaal een wedstrijdje spelen of trainen.

Steeds meer begin ik te genieten op het project. De kleine dingen doen het hem vooral. Tijdens een sportles de kinderen om je heen hebben te hangen. Ze zien lachen en glunderen. De taalbarrière is zeker aanwezig! Maar je komt een heel eind met handen en voeten. Het is trouwens niet slim als er een sportles plaatsvindt met ongeveer 50 kinderen dat je met één van de kinderen gaat rondzwaaien als een draaimolen. Voor je het weet ben je omringd door kinderen die allemaal rondgedraaid willen worden. Zij hebben natuurlijk niet in de gaten dat het voor mij nogal onmogelijk is dit bij iedereen te doen. Ze worden wild enthousiast, trekken aan je armen, zodat je bijna op de grond beland van de hoeveelheid kinderen! Oeps.. Hoe ga je dan aangeven dat het niet mogelijk is dit bij iedereen te doen?! Dus ik heb maar wat van de kids doorgestuurd naar een andere vrijwilliger en hem er dus maar mee opgezadeld, zodat ik niet de enige was die belast werd door de kinderen. Ik dacht ook even slim te zijn om met wat kids op de grond te gaan zitten tijdens een sportles, omdat ze moesten wachten. Niet heel slim! Mijn haar werd alle kanten op getrokken en kinderen begonnen spontaan te vlechten. Waar ze kunnen proberen ze je vast te pakken en laten liever niet meer los. Haha dus dat was ook niet een al te slimme zet. Na een eerste mislukte poging om op te staan, lukte het de tweede keer wel. Waar ik ook echt van geniet zijn de remedial classes. Dit vindt elke ochtend om 9 uur plaats. De ene week is er wiskunde/rekenen (echt heel basic, het leren tellen etc) en de week erna moeten ze lezen in het swahili (taal). Ja ik kan nu zeker tot 50 tellen in het swahili, zelfs verder. In de remedial class zitten kinderen die moeite hebben met taal/rekenen. Je zit dan één op één en geeft ze extra aandacht en tijd om dingen door te nemen.

Donderdagochtend werd ik wakker door mijn wekker, haal mijn telefoon van vliegtuigstand en ontvang een appje van een projectgenoot waarin staat aangegeven dat ik die dag niet naar het project hoef te komen, omdat deze is gesloten. Mijn eerste reactie was hoe dan? Erg jammer. Wat blijkt? De nieuwe president die vorige week is verkozen heeft doodleuk bedacht deze dag als public holiday in te voeren om te vieren dat hij de nieuwe president is. Hoe dan? Hoe is het mogelijk dat iemand zoiets even op zo'n korte termijn verzint wat tot gevolg heeft dat scholen niet open zijn, omdat iedereen maar moet vieren dat hij de president is. Ik stond echt even perplex. Weer zo'n bizarre gebeurtenis wat mogelijk is in Afrika. Dat zie ik in Nederland nou echt nooit gebeuren! Vrijdag gelukkig weer naar het project waar ik ongeveer 28 kinderen uit de kindergarden heb gehaald, om hun handen te besmeren met verf om dit vervolgens op een kaartje af te drukken. Volgende week zaterdag en zondag vindt er een charity fair plaats om geld in te zamelen. Hier zullen o.a. deze kaarten worden verkocht. Als je het namelijk omdraait kun je van de handjes olifantjes maken. Erg schattig! Heerlijk om kinderen te kunnen besmeren, ze hadden echt iets van wat gebeurd hier nou, echt gelachen om de gezichtjes. Na de tijd een lekker snoepje mee gegeven als bedankje.