Alweer halverwege mijn reis en ik loop nogal ver achter met mijn blog. Na Moshi had ik die week nog 4 dagen over om naar het project te gaan. Ik begin nu toch meer mijn draai te vinden binnen het project. Het heeft even geduurd. Je wilt zoveel meer doen, maar dat is niet geheel mogelijk omdat je werkzaamheden simpelweg niet moet overnemen. Bepaalde dingen blijven enorm tegenstrijdig voelen. Je weet dat er kleine veranderingen nodig zijn om bepaalde dingen zo anders te laten verlopen. Voor je gevoel doe je niet altijd wat je zou kunnen doen. Nu merk ik dat ik toch meer mijn draai begin te vinden in het geheel. Met alle kleine beetjes moet je hier gewoon tevreden zijn, maar dat is vaak makkelijker gezegd dan gedaan. Kinderen beginnen je goed te herkennen, met sommigen begin je echt een band op te bouwen. Het is zo genieten om de kinderen te zien spelen en te lachen. De manier waarop kinderen hier met je omgaan is zo anders. De kinderen zijn echt de energiebommen die je nodig hebt af en toe. Gevoelsmatig zou je meer uit je vrijwilligerswerk kunnen halen als je langer werkzaam bent binnen het project, dan is 2 maanden toch echt te kort.

In het weekend van 24 oktober zijn we met alle vrijwilligers van de lodge voor 4 dagen naar Marangu gegaan. Dit ligt aan de voet van de Kilimanjaro. Dit in verband met de verkiezingen die op dat moment plaatsvonden in Arusha. Door mogelijke onrust die zou kunnen ontstaan mochten we sowieso de lodge niet verlaten, dus hebben ze ons daar vandaan gehaald zodat we niet 4 dagen opgesloten zouden zitten. Het waren lange maar leuke dagen. We zijn bij lake chala geweest, we hebben een waterval bezocht bij de kili, ja dit was de derde! en we zijn in een grot geweest die door de Maasai is gebruikt om zich te verbergen. Om onze tijd 's avonds te doden verzonnen we het geniale idee ons kindertijd naar boven te halen door verstoppertje te spelen. Enorm gelachen met z'n allen! Echt hilarisch. Iedereen had een drankje op wat het alleen maar leuker maakte. Ik voelde me net een inbreker, want ik had me helemaal in het donker gekleed zodat ik nog minder goed zou opvallen. En het was al zo moeilijk te zien omdat het zo donker was en er geen normale lichten waren! Het spel heeft echt voor komische taferelen en vele valpartijen gezorgd.

Na terugkomst van onze kampeertrip op dinsdag, was het voor woensdag en donderdag nog niet toegestaan om naar het project te gaan. Erg frustrerend en ik was ook lichtelijk geïrriteerd. Hierdoor mis je toch weer 4 dagen! Begrijpelijk wel, veiligheid gaat natuurlijk voorop en het was onduidelijk wanneer de resultaten zouden komen en hoe hierop gereageerd zou worden. Uiteindelijk is donderdag de president verkozen en de tegenpartij heeft aangegeven dat mensen kalm en rustig moesten blijven en geen herrie moesten schoppen. Hierdoor kon ik gelukkig vrijdag naar mijn project. Hier nog even lekker wat kunnen doen en geregeld zodat ik de week erna met de sportdocent er op uit zou gaan om te achterhalen, waar, bij wie of hoe we de basketbalpalen en netbalpalen kunnen regelen.