In alle vroegte richting de bruiloft. Al met al heeft de rit zo'n 3 tot 4 uur geduurd, waar ik in Nederland niet al te vrolijk zou worden van de reisduur, had ik er hier totaal geen problemen mee. Waar je ook rijdt, er is altijd wel iets te zien en het uitzicht verveelt niet, al moet ik wel zeggen dat ik er op de terugweg uiteindelijk toch wel even klaar mee was en graag languit op bed wilde liggen. Wat een dag. We hebben enorme mazzel gehad dat we een Maasai bruiloft mochten bijwonen. Je mag er namelijk alleen komen als je uitgenodigd bent, anders ben je gewoon niet welkom. Het Maasai volk is altijd welkom op een dergelijke bruiloft, maar dat geldt dus niet voor outsiders zoals wij. Het is echt een once in a lifetime experience. Enorm leuk dat ik het heb mogen meemaken. Zo een bruiloft is niet te vergelijken met die van Nederland. Het gaat er allemaal toch even anders aan toe, hier sprankelt het aan alle kanten en lijkt het alsof de mensen boordevol energie zitten waar maar geen einde aan lijkt te komen. Zoveel dans, zang en vrolijkheid heb ik nog niet ergens anders ervaren. In eerste instantie droeg de bruid gewoon een witte bruidsjurk en de man een pak. Het was een jong stel die voor elkaar heeft gekozen, wat nog niet altijd normaal is in de Maasai cultuur. Vaak is het nog zo dat ouders kiezen met wie je moet trouwen en als vrouw zijnde heb je eigenlijk al helemaal niets in te brengen. Als man zou je soms nog kunnen zeggen dat je niet akkoord gaat of zelf op zoek gaat naar een gepaste vrouw. Tegenwoordig vindt er wel een kanteling plaats en de jongere generatie is toch wel vrij duidelijk in dat ze niet alle traditie getrouwe elementen van de cultuur willen volgen. Om even af te wijken van de bruiloft, er vindt namelijk ook verandering plaats bij de besnijdenis van jongens en meisjes. Ja ook vrouwen worden bij de Maasai besneden en nee er wordt geen verdoving gebruikt. Wel is het tegenwoordig zo dat ze na de tijd wel eens medicatie toegediend krijgen om de pijn te verzachten. Ik denk persoonlijk dat het goed is dat de nieuwe generatie zich wat meer los wil maken van bepaalde elementen van de cultuur. Aan de andere kant is het natuurlijk wel typerend voor zo'n stam. Om terug te komen op de bruiloft, aangekomen mochten we een Maasai hutje bekijken. Erg klein, maar wel aandoenlijk. Hoe sommigen in zo'n hutje kunnen leven is voor mij een grote vraag. Normaal staan kun je er niet en toch weten ze zo'n hutje vol te proppen met zeker 10 mensen. Als je nog geen kinderen hebt slaap je samen, maar zodra er kinderen zijn, slaap je veelal apart. Het is erg klein en door het vuur die in het hutje wordt gestookt, gigantisch heet. Tegenwoordig hebben veel Maasai mensen ook een 'normaal' huis, met name de personen met veel vee, omdat zij welvarend zijn. Je wordt bij de Maasai als welvarend gezien als je veel vee bezit, het staat bij hen dus los van geld, want vee is hun geld. Als cadeau kreeg het koppel van diverse familieleden dan ook een geit, koe of schaap. De één overtrof de ander door er een mannelijke koe of een grote schaap/geit van te maken. Na de ceremonie in de kerk ging men naar een locatie om foto's te maken. Ze gingen speciaal naar een plek toe waar ongeveer 10 m2 aan gras lag. Nergens anders in de omgeving was er groen gras, maar daar wel. Om die reden werden daar de foto's gemaakt. Dat stukje stelde niets voor in vergelijking met het gras bij ons in Nederland. Bizar dat om zo een klein stukje gras er voor zo'n locatie wordt gekozen. Persoonlijk had ik dat echt anders gedaan, want in de omgeving had je werkelijk waar prachtige locaties met de mooiste uitzichten om foto's te maken. Iedereen kon meegenieten en foto's maken. Onderweg ging het orkest gewoon door met het bespelen van hun instrumenten, wat veel bezienswaardigheid opleverde. Het schijnt ook zo te zijn dat door bepaalde roepen en geschreeuw van deze stam (zal te horen zijn in één van de filmpjes), andere Maasai mensen worden opgeroepen ook te komen. Wat voor kreten en geluiden deze mensen kunnen maken is bizar, ik zelf ga het niet eens proberen, want dat zou klinken als kalkoen die problemen heeft met zijn stembanden, of wat ze ook moge hebben. Maasai mannen mogen trouwens meerdere vrouwen hebben, zo was er een man die 16 vrouwen had. Ik en de andere meiden hadden verwacht dat het dan enigszins een aantrekkelijke man zou zijn, maar dat was het verre van. Het was eerder een smerige vieze 'oude' man. Dit stel koos voor monogamie, maar polygamie is dus ook toegestaan. Zij het wel dat je dan voor je vrouwen moet kunnen zorgen. Hoe groter je kudde met vee is, hoe meer vrouwen je aan de haak kunt slaan. Na de foto's gingen we terug naar de eerste locatie waar de Maasai ceremonie plaats zou vinden. Na weer een goede plek toegewezen gekregen te hebben kwam het bruidspaar in Maasaikleding en dansende menigte naar hun gecreëerde troon. Wat er allemaal nog gebeurde of werd gezegd weet ik niet, omdat alles in het Swahili werd verteld. Tijdens dit gedeelte kregen ze de cadeaus (o.a. geiten, schapen, koeien), om de beurt gaat iemand naar voren om een aan te geven wat ze cadeau doen of ze overhandigen dit direct. Ik kon er uiteindelijk niet goed meer mijn aandacht bij houden, gezien het een behoorlijke tijd duurde totdat we iets te eten en te drinken kregen. Je ontbijt ongeveer rond 5 uur/half 6 in de ochtend en we kregen pas rond 16:00/16:30 wat te eten. Voor mij was dat toch nog een zware opgave. Een behoorlijke lange zit en voor mij niet echt ideaal gezien ik toch wel houd van mijn vaste eettijden! Het is erg moeilijk om alles wat je hebt gezien over te brengen en uit te leggen. Eigenlijk moet je er echt bij zijn, daarom plaats ik enkele foto's en videos in de hoop dat jullie er op die manier een beetje een beeld van krijgen. Mogelijk verschilt deze bruiloft met andere Maasai bruiloften, omdat dit stel zich niet alleen vasthield aan het cultuur, maar ook wat westerse invloeden meebrachten. Tijdens het eten zie je nog twee personen overblijfselen van waarschijnlijk een geit wegtillen, ik denk dat het het huid was van een geit. Dan besef je inderdaad even dat je dat in Nederland niet zult tegen komen, maar ik ben allang blij dat ik niet heb gezien hoe het die werd geslacht. Als eten werd er veel banaan geserveerd, ik kan niet zeggen dat ik daar erg enthousiast over was, want het was echt heel droog. Het was een lange en uitputtende dag, maar ik ben erg blij dat ik het heb mogen ervaren. Het blijft erg interessant om wat van een andere cultuur te kunnen ervaren. Je voelde je soms wel een outsider, we waren met z'n vieren namelijk de enige blanken, wat toch een eigenaardig gevoel oplevert. Al helemaal omdat sommige mensen van hun plekken worden weggestuurd, zodat wij daar kunnen zitten. Je kent het bruidspaar niet eens, maar krijgt toch voorrang, dat geeft echt een ongemakkelijk gevoel.