Voor vandaag stond er een fietstocht gepland naar Lake Manyara. Voor we de fiets opstapten, moesten we 2,5 uur rijden om op het juiste startpunt te belanden. Buiten de lodges om zijn de toiletten hier een hele ervaring! Als je niet kunt deep squaten, dan leer je dat hier wel. Het is namelijk bij lange na geen toilet die wij gewend zijn, we zijn echt verwend! Het is gewoon een gat in de grond. En beter houd je je adem in, want het ruikt er naar alles behalve rozen. Voordat we zijn gaan fietsen hebben we nog even lekker geluncht. Potatoes in egg, wat een lekker gerecht! Het klinkt nogal smerig, maar het is echt lekker. Na de lunch liepen we richting de plek waar de fietsen werden verhuurd, erg comfortabel waren de fietsen niet, maar het was goed genoeg. De toch is werkelijk waar een enorme ervaring geweest, wat bijzonder, maar ook erg pittig. Nadat je langs kleine dorpjes bent gefietst waar ook hier kinderen je continu begroetten en zwaaien, kwam je op één grote open vlakte waar je het gevoel had bijna weg te branden door de zon. Het was gewoon bijna niet te doen. Normaal zou er water hebben gelegen, maar door de droogte was dat nu ver te zoeken. Nature is fooling on you! Elke keer denk je toch dichter bij het water te komen, tot je uiteindelijk beseft dat het een fata morgana is. Zelfs de locals dachten dat het water was, echt bizar. We hadden dus eindeloos door kunnen fietsen, zonder ook maar iets van water tegen te komen. Het fietste erg zwaar, dus het kostte veel energie. Op een bepaald punt zijn we maar gestopt om te beslissen terug te gaan. We hebben op dat punt nog enkele foto’s gemaakt. Ineens begon ik me daar vanuit het niets enorm misselijk te voelen, alles werd wazig en het werd zwart voor mijn ogen. Echt bizar hoe plotseling zoiets gebeurt. Mijn bloedsuikerspiegel was te laag, wat dus misselijkheid, wazigheid en het zwart voor de ogen veroorzaakte. Gelukkig had één van de mede-vrijwilligsters een lolly bij zich. Na deze suikers voelde ik me een stuk beter. Het is maar goed dat er iemand was met iets zoets, anders was ik waarschijnlijk even out geweest. Je komt er op dat moment achter dat je de hitte echt niet gewend bent, je ontkomt er ook niet aan, want schaduw is er gewoon niet. Het was op dat moment ook het warmste punt van de dag. Al met al was het fietsen een hele uitdaging, maar het was echt een super leuke ervaring. Wat mooi om te zien echt, heel bijzonder, ik heb er gewoon geen woorden voor. Ik zou het nog graag eens willen zien vlak na het regenseizoen, het schijnt dan ook erg mooi te zijn. In de verte hebben we daar enkele antilopes gezien en ook een bizon. Op de terugweg naar huis zagen we een groep bavianen oversteken en ze bleven zitten aan de zijkant van de weg. Erg aandoenlijk, want sommigen hadden kleintjes op de rug of hangend aan hun buik. Morgen even een lekker rustig dagje, gezien ik nog niet kan beginnen op mijn project. Als het goed is kan ik dinsdag starten, gezien maandag mijn permit binnen komt.